Duivelse rit met engeltjes op onze schouders!!
Door: Mier
Blijf op de hoogte en volg Mier en Suus
08 Mei 2008 | Ecuador, Cuenca
Hier zijn we weer met hele speciale belevenissen!;-)
Allereerst wil ik zeggen dat ik het erg leuk vind dat zoveel mensen met ons ´meereizen´. Grappig ook dat iedereen denkt dat wij hier puffen van de hitte zo op de evenaar, maar in de hoge gebieden die we afgelopen week gehad hebben is het af en toe best koud geweest en hebben we zon, regen, mist, hagel en SNEEUW gezien!! haha Hier moet je nooit naar het weer vragen, want standaard krijg je als antwoord dat Ecuador 4 seizoenen op een dag kent... En kies dan ´s morgens je kleding maar eens uit!!
We zijn nu in Cuenca en blijven hier 3 nachten, wel even een lekker rustpuntje, want je reist veel en krijgt zoveel indrukken mee natuurlijk. Daarna is het programma iets aangepast. We hebben maar 1 nacht in Guayaquil en gaan dan een dag eerder naar de Galápagos Eilanden. Na de Galápagos blijven we dan een nacht langer in Runa Tupari.
Tja en wat hebben we nou allemaal beleefd vanaf Banos...
Donderdag 1 mei stonden paardrijden en raften op ons programma. Nou, dat paardrijden heb ik me natuurlijk echt op verheugd... not! hahaha We hadden al gehoord dat George Bush het meest felle paard was, dus die nam Suus. Ik kreeg het andere witte paard: Salvador Dali.... Ik deed het alsnog haast in mijn broek en het was lastig knijpen zo op een paard! Komt die begeleider naast me rijden en heeft hij het maar over mijn George Bush. Als hij mijn ogen steeds groter ziet worden, herstelt hij zich snel naar Salvador Dali! hahaha Maar het was wederom een groepje paarden dat erg tam waren. De mijne was wat sloom en ik mocht van die begeleider niet bij de andere 3 paarden rijden. Voordeel was dus dat ik steeds achteraf liep en dan wat harder kon om aan te sluiten. De echte paardenliefhebbers (Suus, Herma en Dick) hebben alleen gestapt en waren dus wel een beetje teleurgesteld in het geheel. De omgeving was wel heel mooi.
Terug hebben we even snel een lunch gehaald en toen zijn we gaan raften. Er zijn een aantal aardverschuivingen geweest en daardoor kunnen we niet naar de ´normale´ rivier. We zijn dus de dag ervoor net op tijd in Banos aangekomen, anders hadden we ook moeten wachten in de lange files tot de wegen weer vrij waren. We gaan nu naar de Patate rivier. Onderweg zien we voor het eerst een zeer groot deel van de Tungurahua vulkaan!!
Het raften is leuk. Een graad 3 rivier dus niet te extreem, waardoor het nog leuk is. Het is best hard werken en ik en de andere Miranda (uit Engeland) knallen nog overboord. We stoten ons nog aan rotsen en ik voel er ook eentje stevig tegen mijn stuitje. En dan haalt die kerel ons tegelijk aan boord, gigasterke kerel. Snel allemaal weer je plaats innemen en doorpeddelen! We zijn best wel moe, maar het was erg leuk en spannend!
Erna krijgen we nog te eten, maar dat is niet erg bijzonder en eigenlijk de eerste keer dat we niet lekker eten. Goed voor de lijn! Terug in het hotel even lekker douchen (warm!!) en dan komt onze chauffeur aanlopen met vrouw en 2 kids. Ivm dag van de arbeid hebben de Ecuadoranen een lang weekend en heeft zijn vrouw hem verrast door vanuit Quito met de bus naar Banos te komen! De dag erna zal ze dan een stuk met ons meerijden en zetten we ze weer op de bus. De groep is gaan eten en wij gaan ook nog even. Ik doe mee met het toetje... heerlijk flensje met een banaan gedrenkt in de rum en chocoladesaus.. jammie! Suus gaat aan de uiensoep!
De volgende morgen (vrijdag 2 mei) zijn we vroeg wakker en kijken we gelijk buiten of het helder weer is, maar helaas... het is geen weer om naar het kruis op de berg te gaan om de Tungurahuavulkaan te bekijken, te bewolkt. We gaan dus lekker relaxt ontbijten en internetten. Suus koopt nog een gave rainmaker. Dan stappen we in de bus op weg naar Zumbahua. Het begint warm, dan zien we nog een aardverschuiving, dan begint het te regenen en uiteindelijk zitten we in een fikse HAGELBUI!! Anette en Marcello hebben dit ook nog niet eerder meegemaakt. Het blijft goed liggen en het lijkt net of we door de sneeuw rijden. We komen aan in Zumbuhua (3650 meter) en het is een triest geheel. We hebben het beste hotel wat er is, maar het is armoede!! hahaha Suus en ik hebben een hok zonder ramen naar buiten, maar wel ramen (zonder gordijnen) naar de gang en naar de kamer van Herma naast ons! Beneden is een soort van eetzaal en het is er koud en klam... nou ja, we zitten wel vlak bij de markt waar we dit hotelletje voor aandoen. Ik loop met Herma een rondje, want Suus is met Dick op verkenning. Terug zijn we het er met ons viertjes over eens, dat het niet alleen door het weer komt dat het zo deprimerend is hier.... MAAR.. in de keuken wordt wel de cavia klaargemaakt, de lekkernij van Ecuador. En dat moet je dan toch proberen. Het is niet leuk om te zien hoe hij geplukt enzo wordt, maar we kijken toch even. En ja, dan ligt er een stukje op je bord en waar smaakt het dan naar. Het meest wat geopperd wordt is kip (meestal als je het niet kent) en konijn. We hebben het geproefd en dat is het dan ook wel! Na het eten gaan we kaarten, koeiekoppen. Ik als echte spelletjesliefhebber (not!) verlies met glans en dus is het tijd om te gaan slapen. In de kamers is het ook koud en klam en dus schuiven Suus en ik gewoon met onze kleren tussen de lakens... ;-)
Zaterdag 3 mei staan we dus erg vroeg op om de zaterdagmarkt bij zonsopkomst te bezoeken. Het is al een gekkenhuis van jewelste in het dorpje. We gaan eerst naar de veemarkt en er worden varkens, lama´s, ezels, paarden en schapen verhandeld. Helaas willen de mensen niet graag op de foto en dan voel je je net een sluipschutter. We gaan dus in het hotel eerst mijn grote fototoestel halen, zodat we op de groentemarkt wat meer in kunnen zoomen. De groentemarkt is veel vrolijker dan de veemarkt en we zien tig soorten broodjes en meerdere soorten bananen, van groen, geel tot rood! Op een plein vlakbij worden ook schapen geslacht en dat is een minder prettig gezicht en vooral de geur slaat niet zo aan op mijn nuchtere maag... We gaan dus maar snel ontbijten, voor wat dat is in ons hotel.
Het programma is aangepast. Gister hoorden we dat de weg naar Chugchilan niet begaanbaar was (ook niet met pick-upjes) door aardverschuivingen, maar nu blijkt dat het wel kan. Ik baal, want anders zouden we de Chimborazo én Cotapaxi gaan beklimmen, nu dus alleen de Chimborazo. We moeten een dagrugzakje maken voor 1 nacht in Chugchilan en dan gaan we met pick-upjes erheen. Eerst rijden we met de bus naar het kratermeer wat erg mooi is en dan stappen we over op de pick-ups. Suus vind het ´Peking Express´ gevoel eerst nog leuk maar na een anderhalf uur hobbelen en bochten achteruit denkt ze er al wat anders over. Ik heb het ook gehad, zat op de rand en heb een beurse kont en verdraaide knie, maar het geheel heeft wel zijn charme! In Chugchilan hebben we een leuk hotelletje en we hebben een kamer met zolder, waar ik slaap. Die middag liggen Suus en ik allebei te slapen en we eten heel voorzichtig een beetje van het avondeten, wat overigens weer erg lekker is! Op zich zijn we gezakt van 3650 naar 3320 meter, maar ik lijk toch nog last van de hoogte te hebben. Maar de paracetamol helpt prima tegen de hoofdpijn.
Zondag 4 mei kunnen we in de ochtend lekker rustig aan doen. Ik heb nog wat elastieke benen en loop dus niet mee met Suus en Dick die gaan zoeken over welke hangbrug Dick en Frank gister zijn gekomen (zij zijn vanaf de vulkaan komen lopen, maar Suus ging niet mee ivm buikklachten en ik niet omdat het langs afgronden enzo ging). Ik zit voor onze kamer op te warmen in de zon en verbrand uiteindelijk levend, wat gaat dat snel!! Suus en Dick komen na 2 uur terug, hebben flink gewandeld, maar geen hangbrug gevonden! ;-)
Dan gaan we weer met z´n allen in een veewagen. En dan begint het weer te hagelen. We trekken het zeil er overheen en zitten lekker knus tegen elkaar aan! Als we weer in onze bus zitten en Lasso naderen zien we een gigadonkere lucht én de Corazónvulkaan (4786 meter), een mooi schouwspel. Van de Cotapaxi (hoogste actieve vulkaan, 5897 meter) vangen we ook glimpen op, maar niet heel erg veel.
Voor we naar ons hotel gaan bezoeken we nog een oude hacienda en die is erg mooi. Wat een luxe, daar zouden we wel een nachtje willen slapen. Maar uiteindelijk is ons hotel ook erg knus en gezellig, met zelfs open haarden op de kamer. We kiezen toch maar voor de huur van een electrisch kacheltje om eens een nachtje met weinig of niets aan te kunnen slapen, heerlijk!
Maandag 5 mei is het heerlijk wakker worden in een warme kamer. De rit naar Riobamba is er eentje met veel plasstops, kennelijk door het verliezen van hoogte ofzo?? Tis in ieder geval erg lachwekkend en gelukkig kan onze chauffeur Marcello er ook om lachen en stopt hij bij bijna ieder benzinestation. In Riobamba (klinkt dat lekker he?! Wordt overigens ook wel friobamba genoemd) hebben we een leuk hotel recht tegenover het station. Het is een druk stadje en terwijl Marcello rondjes rijdt claimen wij een grote parkeerplek zodat hij kan parkeren en wij de tassen uit kunnen laden. We frissen ons op en gaan ons dan klaar maken voor de klim de Chimborazo op. Vooral veel laagjes. We hebben als groep uiteindelijk gekozen voor de Chimborazo (en niet de Cotapaxi) omdat het er minder druk/toeristisch is en dat het fietsverhuurbedrijf wat beter is. We gaan de mountainbiken ´passen´ en we krijgen ook nog kleding te leen. Ik ben uiteindelijk gehuld in 2 afritsbroeken en een regenbroek, hempje, t-shirt lange mouwen, fleecetrui, windstopper, regenjack, bivakmuts, helm en handschoenen.... dat bedoel ik nou met het klimaat op de evenaar!!! ;-) ;-)
We ontdoen ons nog even van wat kleding en gaan dan met de bus de berg op tot 4800 meter. Daar zien we Vicuna´s (soort lama) en krijgen we een goede lunch en coca-thee (tegen hoofteziekte) en dan gaan we door de sneeuw lopen.... wat valt die 200 meter omhoog me zwaar zeg! Zou nog liever 2 spinninglessen achter elkaar doen van Don Diego! Kan er niet over liegen, maar was zo blij boven te zijn en dus als een gek een stempeltje in mijn paspoort gehaald!! En dan natuurlijk op de foto met het bordje ´5000 meter´!
Naar beneden gaat uiteraard veel beter al kijken we veel achterom naar de top van de Chimborazo die zich erg mooi laat zien, wat een topdag al.
Beneden snel plassen en dan alle kleding aan om op de mountainbike naar beneden te gaan. We staan pal in de zon en snappen niet dat we in bivakmuts en handschoenen gehuld zijn. Met de dikke kleding is het nog lastig als Michelinvrouwtje op de mountainbike te stappen, maar het lukt, fietsen in niet comfortabel, maar de rit komt vooral op remmen aan! In het begin is het onverharde weg en dat is nog heftig! We gaan door een donkere mist en het lijkt al donker te worden en het is vooral erg koud. Dan komen we bij de verharde weg en is het beter rijden, het wordt weer lichter en steeds warmer. Soms laten we ons voluit gaan en we hebben snelheden van ruim 70 km/uur gehaald, kicken!!!! Als we meer de bewoonde wereld in rijden moeten we af en toe ook trappen, life is hard! hahaha
Maar de vrouwen die met kinderen en dieren van het land komen zijn een mooi schouwspel en ze zien ons als helden/bezienswaardigheden en zwaaien naar ons. Ze laten zich ook goed fotograferen en daardoor komen Suus en ik ondanks onze hoge snelheden toch als laatste bij de kerk in het dorp aan. We hebben ook nog eens 4 agressieve honden moeten trotseren. Die komen achter je trappers aan en als je maar stopt met trappen haken ze af, maar dan heb je wel al een hardverzakking! ;-)
Het is heerlijk om alle lagen uit te doen en weer wat meer bewegingsruimte te krijgen. In de bus zien we ineens de Tenguruhua vulkaan roken en de vulkaan Altar in de avondzon en de Chimborazo achter ons, de compleetmaker van deze gave dag!
Dinsdag 6 mei doen we het rustig aan en gaan we een dagje op bezoek bij een familie in de hacienda. We doen het samen met Peter, Marianne, Nico en Magda. We worden weer opgehaald in een pick-up en Suus en ik staan weer als vee in het bakkie! ;-) Het huis is erg mooi en heeft een fantastisch uitzicht. De familie is super aardig en we worden volgestopt met heerlijk eten! Dan gaan we lopen en dan blijkt deze dag weer niet zo relaxt als verwacht. Wij Hollanders zonder bergen zijn ook niets gewend. Maar de wandeling omhoog is erg mooi en we lopen tussen koeien, paarden en ezels door en zien mooie bloemen. Terug weer een gigamaaltijd en dan koeien melken en naar thermale baden. We zitten lekker tussen de lokalen te bubbelen en gaan dan in het huis beneden in het dorp van de familie eten. Echt erg leuk om zo een dagje bij die mensen te zijn. Eulalia (ma) en George (zoon) spreken goed Engels en dat is leuk kletsen. Pa spreekt geen Engels maar mengt zich wel in het gezelschap. Hij vind mijn fototoestel erg mooi en wil foto´s voor hun site. Ik geef ze mijn site en hij gaat gelijk kijken en vind vooral mijn oranje ´koninginnedagvlinder´ op het weblog erg mooi, grappig!
Woensdag 7 mei zijn we vroeg opgestaan, want om 6 uur gaat de trein en sinds kort mag er weer op het dak gezeten worden. 2 Jaar geleden is dat bij de bekenden duivelsneustrein afgeschaft toen er 2 passagiers onthoofd werden door een electriciteitskabel. De trein bestaat ook niet meer en het is nu meer een trammetje wat klinkt als een stadsbus. Ook is een deel van de route niet begaanbaar door een aardverschuiving (wat anders, je raakt er al aan gewend). De kans om op het dak te zitten pakken Suus, Dick, Herma en ik dan ook met 2 handen aan. De anderen zitten binnenin. Het is erg koud en we zien de vorst op de weilanden, maar het uitzicht op Riobamba en de Chimborazo is geweldig. Soms gaat hij flink in de remmen en wordt er flink getoeterd voor vee of mensen op de rails... Ik ben steeds te laat om een foto te nemen, want we zitten erg klem. Houdt ons overigens ook nog wel een beetje warm.
We remmen weer en ik probeer te kijken wat er op de rails is, maar zie iedereen plat duiken en dat doe je dan automatisch ook. Er volgt een vreselijke knal en als ik omhoog kom, zie ik dat we een boom geraakt hebben. Maar iedereen komt omhoog en Anette staat beneden met een vreselijk verschrikte blik. Ik heb mijn kapje van mijn fototoestel laten vallen en vraag of ze die ziet. Ik krijg een hele rare reactie... logisch natuurlijk want binnenin hebben ze de boom aan zien komen en de klap gehoord en schok gevoeld en die dachten dat er tig onthoofde lichamen op het dak lagen. Maar ja, als je zelf op het dak zit en ziet dat iedereen weer overeind komt dan zie je het anders! Naast ons ligt nog wel een man die even buiten bewustzijn is en een fikse klap op zijn kaak heeft gehad. Ook is er een vrouw gewond aan haar been en een Amerikaan aan zijn arm. We hebben dus engeltjes op onze schouders gehad!!!
Suus is al naar beneden en dan staat Peter te roepen dat ik ook van het dak moet komen (nee, het is niet Peter Koelewijn!). dat doen we ook allemaal en na van de eerste schrik te zijn bekomen gaan we verder, maar dan wel beneden in de cabine. Bij het eerst volgende dorpje Quomote stoppen we en gaan de gewonden naar het ziekenhuis. Anette gaat met de Amerikaan mee, omdat hij alleen reist en geen Spaans spreekt, erg lief van haar. Wij lopen dus lekker rond in het dorpje en warmen op. Suus en ik gaan nog even bellen, want Albert, de pa van Suus is jarig. Ik bel mijn ma ook even en beiden krijgen we de vraag waar we zijn... In Ecuador!!! hahaha
In het dorpstraatje ligt nog een gegrild varken op zeer onsmakelijke manier. De lokalen eten stukken vel met nootjes en saus erin. Onze magen draaien er tig keer van om... maar wél leuk voor de foto! hahaha
Als Anette ook alle papieren voor de Amerikaan geregeld heeft gaan we verder (Marcello is met de bus hierheen gekomen). De Amerikaan gaat mee tot Cuenca. Onderweg gaan we nog naar Ingapirca, het meest archeologische bezit van Ecuador (Inca´s en Canares). Helaas krijgt Marcello vlak ervoor een telefoontje dat zijn oma is overleden. Tijdens onze rondleiding in Ingapirca regelen ze dat hij die avond met de bus naar huis kan, want wij zijn toch 2 hele dagen in Cuenca. Met de groep betalen wij zijn tickets om vandaag (lekker snel he?!) bij de begrafenis van zijn oma te zijn.
Gisteravond dus aangekomen in Cuenca en we hebben een heel leuk hotelletje waar het prima toeven is voor 3 nachten. Vanmiddag gaan we naar de Panamahoedenfabriek en verder doen we lekker rustig aan. Suus heeft al een heerlijke ijssalon gezien en die gaan we dus maar even aandoen!
Tot na de Galapagos Eilanden!!!!
¡Hasta Luego!
Suus en Mier
xxx
PS: Sorry Saar dat het weer zo´n lang verhaal is en Room, ik heb een paar dierenpostzegels voor je, niet veel, maar toch een paar.
-
08 Mei 2008 - 17:11
Letty :
hoi mier en suus , jullie hebben weer heel wat beleeft zou ik zeggen , gelukkig dat jullie heelhuids bij die boom weggekomen zijn , we horen weer en niet te veel ijs eten groetjes van ome wim tante lettty -
08 Mei 2008 - 17:16
Marieke:
Hoi Mier & Suus,
Wat een verhalen! Hoop dat alles nu wat "voorspoediger" gaat lopen! Enne, ben erg benieuwd naar de foto's van alle vulkanen, uitzichten etc!
Mucho suerte en Los Galapagos ;-)
Geniet er nog van!
Wij genieten hier van super mooi weer; voorlopig nog t/m dinsdag! -
08 Mei 2008 - 17:23
Linda:
Hi Meiden,
Was dat even schrikken zeg. Kreeg gisteravond een mailtje van Suus, waarin ze het gebeuren met de trein vertelde. Gelukkig is alles goed met de groep. Doe lekker "rustig" aan. Geniet van het ijsje en tot het volgende verhaal. -
08 Mei 2008 - 18:55
Marieke:
Gave foto's!!! -
08 Mei 2008 - 19:15
Al:
Hallo meiden, jeetje wat een verhalen... ;-) Zijn jullie toch maar even in een compleet andere wereld beland ! En wat zullen jullie de luxe van ons kleine kikkerlandje weer waarderen straks ;-)) Maar wel heel gaaf om mee te maken hoor. Ok die treinactie ff minder, maar dat engeltje moeten jullie maar koesteren. Ik verheug me op jullie volgende avonturen en hoop dat jullie richting de Galapagos wat betere weersomstandigheden krijgen... Al is die sneeuw wel erg mooi ;-) Het is absurd, maar we hebben hier echt superweer. Vandaag m'n laatste cabriodagje en dan open dakkie ! X -
08 Mei 2008 - 20:22
A&A:
Wowwwww wat een gave foto's weer en woe wat een lang verhaal. Ik ga er van het weekend lekker lang voor zitten maar was te nieuwsgierig naar de foto's. Stoer hoor dat raften, paardenrijden en....cava eten. Iehhhhhhhhh.
Jullie maken weer veel mee. Nu op naar de Leguanen !
Enjoy ! -
08 Mei 2008 - 21:50
Edwin:
Hoi Miranda,
Heb met veel bewondering jullie verhaal gelezen. Super hoor en spannend.
En ergh mooi de foto's.
Heel veel plezier de komende tijd, en pas goed op je zelf.
Groetjes, Edwin
-
09 Mei 2008 - 08:55
Janneman:
hey stoere chica´s - klinkt erg indrukwekkend allemaal. geniet ervan en blijf heel :)
Chiao! -
09 Mei 2008 - 09:26
Lex:
Doen jullie voorzichtig daar dames !
Leuke foto's, aardig wat extremen: van sneeuw naar zon, van een meertje naar stroomversnellingen,van het eten van cavia's naar levende lama's, van gevaarlijke treinen naar mountainbikjes! -
12 Mei 2008 - 18:57
Pa, Ma En Rosa:
Een geweldig verhaal erg spannend allemaal. Ik stuur dit bericht vanaf de computer van Romi. We hebben ze hier in bed gestopt, in afwachting van Niek en Leo, na een paar heerlijke dagen in de Hoek.De temperatuur is hier helemaal goed we zijn dan ook alle dagen op het strand geweest.Ik wil je ook bedanken voor het gezellige moederdagcadeau, kijk naar het gezellige avondje uit. Lekker bijkletsen!! Nou meiden ga lekker genieten op de eilanden en we zien uit naar je volgende bericht.
XXX Pa, Ma en Kale Rosa
-
12 Mei 2008 - 19:02
Romi:
Hoi mier!
Vind je het erg dat ik met je vorige verhaal met de regels een beetje heb gesmokkeld?
Het was ook zo lang.
En nu weer zo'n lang verhaal.
Ik beloof je morgen ga ik het helemaal lezen.
ik kom net terug van een paar geweldige dagen uit de hoek.
Ik heb vandaag bij elkaar (alleen vandaag he)
35 garnalen 25 platvisjes 1 echte vis gewoon met het schepnet gevangen en 3 krabbetjes en 2 heramiet kreeftjes gevangen.
En nu moet ik gaan slapen oma staat achter me heerlijk mee te lezen!
doeg!
Groetjes je nichtje xxxx-jes Romi
-
13 Mei 2008 - 07:31
Bionda:
he meiden, super zeg wat jullie allemaal beleven daar! Alleen dat met die boom is het niet echt he..! Getver. Blij dat dat engeltje met jullie meereisde!
Ik kijk uit naar het volgende verslag.
xxx Bion -
13 Mei 2008 - 07:56
Silvia:
Hoi Suus en Miranda,
Stoere verhalen hoor. Wel eng met die boom maar ja daar zijn engeltjes voor. Wij zijn gisteren teruggekomen uit Drenthe. 1 1/2 week 23 graden plus gehad. Nog wel je keelontsteking geerfd. Hier is alles goed, morgen gaan de kids weer naar school en ik aan het werk. Veel plezier en relax.
-
13 Mei 2008 - 20:54
Jo&Lo:
WAUW!!! Avonturen genoeg, klinkt allemaal erg gaaf en mooi wat jullie zien en doen. Hopelijk reist het engeltje wel verder mee met jullie ;-)
Enne, Dat Takkkewijf reist wat af, hahaha...Gaaf dat je d'r elke x tegen komt!!
Geniet er nog van!! Liefs, Jo&Lo, xx -
14 Mei 2008 - 09:03
Niek:
Ha meiden,
Eindelijk je verhaal kunnen lezen. Fantastisch! Heb je 'spin foto' aan heel wat kinderen laten zien op school. Het maakte écht indruk hoor. Geniet van je laatste dagen daar en ik verheug me op de 'live verhalen' als je weer hier bent.
Dikke zoen! -
14 Mei 2008 - 10:41
Annemarie:
He hallo wereldreizigers! Je moet er even de tijd voor nemen zeg maar, die lange reisverslagen, maar het geeft een prima indruk; of dat we er bijna zelf zijn. Bekomen van het avontuur met de trein? Suus, nog gefeliciteerd met je paps en dikke kussen voor jullie van mij en mijn gezinnetje!! Liefs, Annemarie xx -
16 Mei 2008 - 07:44
San:
zo wil ik eens de eerste zijn om alvast een goeie reis terug te wensen ;-) ben erg benieuwd je weer terug te zien mier en alle verhalen live te horen. Die mountainbike vond ik trouwens nog enger dan de trein ;-)) Nog ff genieten meiden en dan gezond weer terug
liefs,
San -
16 Mei 2008 - 08:54
Kees & Tineke:
Zo te zien en te lezen hebben jullie niet echt verveeld de afgelopen weken. Nu nog een goede en voorspoedige reis terug.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley